In onze rubriek Bouwplaats spreken we modelbouwers over hun nieuwste of mooiste project. De bouwers vertellen over hun project. Hoe zijn ze op het idee gekomen en hoe is hun ontwerp tot uitwerking gekomen? Wat zouden ze de volgende keer hetzelfde doen en wat mag anders? Lees mee met onze bouwers!
Wie ben je en wat is je hobby?
Mijn naam is Roelof Tooms, 43 jaar, woon samen met mijn vriendin en wat huisdieren in Sassenheim en mijn grootste passie is het racen met modelauto’s en dan met name de onroad 1:8 brandstof klasse.
Hoe lang ben je al bezig met deze hobby?
Op mijn 15e had ik mijn eerste serieuze RC auto, de Tamiya Sandrover. Daarvoor had ik nog wel diverse auto’s en boten aan een lijntje of een hele simpele besturing. Uitgerekend dus bijna 30 jaar. Het racen op clubs en (inter)nationaal niveau nu zo’n 22 jaar.
Niet alleen het racen maar ook bestuurlijke taken zijn hier later bij gekomen. Zo ben ik nu nog een algemeen bestuurslid van een club en sectie-voorzitter in de NOMAC, de organisatie voor de Nederlandse modelautosport.
Hoe ben je begonnen?
Klasgenoten waren net met de serieuzere RC modellen bezig en ik wilde daarin mee. Ik had en treinbaan waar ik niet veel meer mee deed en met de verkoop kon ik mijn Tamiya kopen.
Is het een dure hobby?
Als je serieus aan de slag gaat kan het hard oplopen. Bij het rijden van wedstrijden moet je serieus spul hebben en moet je zeker niet bezuinigen op de besturing. Door meer te verdiepen in de techniek van bijvoorbeeld motortuning heb ik een mindere behoefte om de duurste motoren te kopen, van dezelfde fabrikanten zijn ook minder snelle en dus goedkopere motoren te koop die op te fokken zijn. Met ook een draai-/freesbank en wat ander gereedschap in huis ben ik in staat om dingen te maken zoals veranderingen en verbeteringen zonder te moeten kopen.
Ook ben ik wat makkelijker in het verbruik van banden en andere slijtdelen. De banden rij ik ook echt op in plaats van afdraaien op de juiste maat, een heat rijden en weggooien.
Ik ben in ieder geval niet iemand die alles blind koopt en onnodig delen vervangt.
Is het nog steeds een hobby of echt topsport?
Het is beide, maar voor sommigen is het alleen een topsport tot zelfs een beroep. Zo lang je er geen grote belangen in hebt of financieel afhankelijk bent moet je het als een hobby zien want dan zullen de tegenslagen minder hard aankomen en blijft het gezellig met je mede coureurs.
Hoe reageren mensen die niet in het wereldje zitten op je hobby?
Wisselend. De ene zegt speelgoed (maar welke hobby voor grote mensen is dat eigenlijk niet?) en de ander die de autosport en techniek kent waarderen het, zeker als ze het aan de baan van dichtbij gezien hebben. Nu met internet en YouTube is het makkelijker een voorbeeld te geven dan vroeger.
Je bent actief in de wedstrijdwereld, is er daar minder gezelligheid omdat iedereen nog serieuzer bezig is met zijn hobby en wil winnen?
Er zijn mensen die tijdens de wedstrijden puur en alleen met zichzelf bezig zijn en na een dag training direct naar hun hotel vertrokken zijn. Vaak staan dit soort mensen nog wel open voor een gesprek. Andere mensen blijven na de trainingsdag (de dag voor de race) nog na om lekker aan hun auto te sleutelen samen met een biertje en een gezellig gesprek. Als de caravans aan de baan mogen staan worden ook vaak de barbecues opgestart.
In de afgelopen jaren is er alleen nogal commotie geweest betreffende chemische gripmiddelen op de banden, dit heeft zeker de sfeer onder de rijders verpest door al dan niet terechte beschuldigingen over wie deze vorm van doping gebruikt. Omdat een 100% controle hierop te kostbaar en eigenlijk dan nog niet mogelijk is, hebben we als NOMAC er weinig aan kunnen doen en zagen we steeds meer rijders ineens grote sprongen in rondetijden maken. Dus we waren wel overtuigd dat veel mensen het deden. Nu, voor het komend seizoen, is het vrij gegeven en kan er niet meer beschuldigd worden wat de sfeer weer ten goede moet komen. Ondanks dat zijn de wedstrijden goed bezocht en zijn er eigenlijk geen echte ernstige zaken geweest.
Je hebt ook sponsorcontracten, is dat iets wat vanzelf kwam aanwaaien?
Het is eigenlijk geen sponsorcontract, we hebben eerder een samenwerkingsverband. In een ver verleden ging een maat van mij stage lopen bij een metaalbedrijf welke toevallig met modelmotoren voor vliegtuigen en boten bezig was. Van het één kwam het ander en heb ik wat dingen geprobeerd, maar door de groei van hun normale werk was dat al snel een beetje verwaterd. Totdat ik een paar jaar geleden weer werd gebeld met de melding om hun project weer op te starten en of ik voor ze wilde testrijden. Omdat het heel veel vrije tijd kost en de nodige testkilometers gereden werden verzorgden ze de standaard slijtagedelen zoals aandrijving en banden en later ook de auto’s welke ook voor de wedstrijden gebruikt worden. Andere zaken moest ik zelf bekostigen wat mij nog steeds een zuinige rijder maakt en de ontwikkelingskosten echt laag heeft gehouden.
In deze ontwikkelingen is mijn input als ervaren rijder en het modificeren van motoren gewenst waardoor we ook bijna klaar zijn met een geheel eigen koppeling. Omdat we de motor geheel opnieuw aan het ontwikkelen zijn heeft dat heel veel kennis in materialen en materiaalbewerking gegeven en dat is ook leuk.
Wat is het vreemdste wat je hebt gezien op een wedstrijd?
Niet echt het vreemdste maar tijdens regen waarbij de nationale wedstrijden gewoon door gaan zijn het vaak wel de gesponsorde mannen die het hardst aandringen om de wedstrijd af te lasten omdat de spullen er niet tegen kunnen als ook vaak het slechtst voorbereid in het natte gaan rijden.
Op welke prijs die je hebt gewonnen ben je het meest trots?
Een WK in Argentinië waar ik de 1/16e finale heb gehaald en helaas daar door brandstofproblemen was uitgevallen. Een 66e plek in een veld van ruim 100 man en zonder problemen mogelijk bij de beste 40 had kunnen komen. Probleem was dat we met brandstof van de organisatie moesten rijden en iedere keer als je aan de start kwam er weer een verloop was.
Ook een 9e plaats in een Kyosho merken teamrace waar we met echt een standaard auto uit de doos met twee man tegen 16 andere teams met ieder twee getunde auto’s hebben gereden was op zich een verbazende prestatie met lof van de fabrikant. En uniek in één jaar tijdens de clubraces een 1e plek met een elektro auto en een 2e plek met mijn brandstof in de eindstand.
Wat is jouw absolute droom?
Een goede baan of bedrijf in de RC wereld. Ik ben redelijk inventief/creatief en ook mijn diensten om motoren op te lappen of te tunen wordt gewaardeerd. Probleem is alleen dat de Nederlandse markt klein is en veel mensen graag goedkoop over de grens kopen. Maar wie weet in de toekomst….
Wat is je slechtste keuze geweest in je ‘modelbouwcarriere’?
Foute keuzes niet direct. Dat ga je pas na een paar wedstrijden merken hoe het product is en helaas heb ik inderdaad diverse producten gehad die achteraf niet zo goed bleken te zijn. Dat heeft mij nu bij nieuwe producten een afwachtende houding gegeven, eerst kijken wat mensen ervaren en welke updates er snel na de release volgen voordat ik zelf ga overwegen om het te kopen.
Wat is jouw nummer één tip voor mensen die willen beginnen met deze snelle hobby?
Rondetijden zijn niet te koop. Verwacht niet dat je als beginnende rijder met de snelste motoren en de meeste option parts ook snel rijdt. De meeste wedstrijdauto’s zijn uit de doos goed, leer daarmee gewoon te rijden en koop een middenklasse motor. Pas als je het maximum eruit haalt en foutloos rijdt kan je de snellere opties proberen en ook bepalen of ze echt werken, veelal doen ze dat namelijk niet voor de meeste rijders.
Heb je nog een gouden tip voor mensen die beter willen worden?
Veel trainen en wedstrijden rijden. Probeer met het trainen achter een snellere rijder te blijven, leer hoe hij zijn lijnen rijdt. Ook tijdens wedstrijden als er een snellere rijder achter je zit, laat hem voorbij. Het gevecht om hem achter je te houden kost meer tijd dan dat je hem laat gaan en probeert bij te houden.
Heb jij ook een mooi project waar wij je over mogen interviewen? Mail de redactie en we nemen contact met je op.
